«Όσο μακριά μπορεί να φτάσει το βλέμμα βλέπεις μόνο πηλήκια να κινούνται, ξιφολόγχες ν’ αστράφτουν, λάβαρα ν’ ανεμίζουν.

(…) Το πλήθος φωνάζει, τραγουδά, ουρλιάζει, μουγκρίζει. Τι τραγουδάει; Tη Μασσαλιώτιδα. Τι φωνάζει; “Ζήτω η Κομμούνα!”»

Μέσα από τέτοιες εικόνες, με ιδιαίτερη αφηγηματική ζωντάνια και παραστατικότητα, ο Μαξίμ Βιγιόμ αποτυπώνει στις ημερολογιακές του σημειώσεις από τις μέρες της Κομμούνας τα γεγονότα που σημάδεψαν την πορεία του παγκόσμιου εργατικού κι επαναστατικού κινήματος.

Ο Βιγιόμ είναι αυτόπτης μάρτυρας, συμμετέχει στα τεκταινόμενα της Κομμούνας και διηγείται το πώς πολέμησε, πώς πολέμησαν οι άλλοι, πώς αγωνίστηκε το προλεταριάτο του Παρισιού εκείνο το συγκλονιστικό διάστημα του 1871.

Τα Κόκκινα τετράδια της Κομμούνας αποτελούν ένα ιστορικής σημασίας ντοκουμέντο, που για πρώτη φορά κυκλοφορεί στην Ελλάδα από τη Σύγχρονη Εποχή, καθώς μέσα από την αφήγηση-μαρτυρία του συγγραφέα έρχονται στο φως στοιχεία για το επαναστατικό έργο των Κομμουνάρων.